من دست کم هفت سال است که هرسال در این تجمعات شرکت می کنم و هر بار ما همگی با هم علیه این تعقیبهای شرم آوری که در فرانسه جریان داشت، اعتراض می کردیم. آری، می گفتیم این فضاحت باراست با کسانی که از حق خود برای مقاومت در برابر یک رژیم مستبد استفاده می کنند، به عنوان تروریست برخورد شود. ما خوب میدانیم تروریستها و کسانی که رعب و وحشت را حاکم می کنند، با کسانی که در برابر اعمال ننگین آنان می ایستند، چگونه رفتار میکنند.
این کلمه «تروریست»، من بچه بودم هنگامی که بردیوارهای خیابانهای پاریس آفیش قرمز رنگی را دیدم که درآن قهرمان ارمنی تبار مقاومت فرانسه، مانوکیان، تروریست نامیده شده بود. درتمام طول زندگیم همواره شنیده ام کسانی را که مقاومت میکردند تروریست می نامیدند و امروز خوشوقتم درود بفرستم به یک قاضی فرانسوی که سرانجام این شهامت را داشت که بگوید پرونده های گشوده شده در ۱۷ ژوئن ۲۰۰۳ پیگردهایی غیرقابل تحمل بوده و کسانی که تحت پیگرد قرار گرفته اند در واقع عضو جنبش مقاومت بوده اند.
اما اینکه به پیگردهای مزبورخاتمه داده شده و اینکه دیگر دادگاه مسخره یی که قرار بود تشکیل دهند، برگزار نخواهد شد، به این معنی نیست که ما به پایان نبردمان رسیده ایم. همه ما میدانیم مقاومت مردم ایران برای چیست. من یک مبارز قدیمی هستم. یک وکیل قدیمی هستم. فکر میکنم از زمانی که فعالیتهایم را شروع کردم، موضوع مردم ایران همواره در بطن بحثها و مبارزاتمان بوده است. چطور میتوان به یاد نیاورد حمایتی را که ما از مقاومت قبلی ایران به عمل آوردیم زمانی که شاه و ساواک به تعقیب و آزار مردم ایران می پرداختند؟ ما شاهد بودیم که مبارزان جنبش مقاومت خوشحال از اینکه مردمشان سرانجام آزاد شده اند، به میان آنها رفتند و بعد دیدیم چگونه کشته شدند و امروز میدانیم که در رژیم منحوس ملایان انسانهای مقاوم را همچنان میکشند به دار میکشند و شکنجه میکنند.
من امروز اینجا میخواهم به نام فعالان و مبارزان فرانسوی، به نام وکلای فرانسوی، به این اعضای مقاومت و تمام کسانی که جان می بازند و خانواده های کسانی که به دار آویخته شده اند، تمام کسانی که شکنجه شده اند، درود بفرستم. آری مقاومت ایران سرانجام پیروز خواهد شد. اما ما میدانیم امروز جنایتکارانی که برکشور حکومت می کنند همچنان به کشتار ادامه می دهند. آری ضروری بود که ما در اروپا در مورد خروج مجاهدین از لیست موفق شویم و ضروری بود که ما سرانجام به این قرار منع تعقیب برسیم.
اما امروز چطور میتوانیم کسانی را که در اشرف جان میبازند از یاد ببریم؟ چطور میتوانیم فراموش کنیم همدستی سایرین را، سکوت بقیه را در برابر این کشتارهای غیرقابل قبول؟
من اینجا یک لحظه خطاب به آقای اوباما می گویم: آری آقای اوباما، شما برای ما اینجا مدتی بیان«رویای آمریکایی» بودید. آری ما معتقدیم که مردم آمریکا همدست وشریک این جنایات نیستند، اما شما نمیتوانید همچنان اشرفیها را در لیست نگاه دارید، و به این ترتیب کشتارهایی را که در اشرف می شود، توجیه کنید.
من مردم آمریکا را فرا میخوانم، رئیس جمهوری آمریکا را فرا میخوانم و تمام مردم دنیا را فرا میخوانم دست به اقدام بزنند. البته آنها چند هزارنفر هستند و صرفاً به این دلیل کشته میشوند که مقاومت می کنند. آنها نماینده و سخنگوی مقاومین سراسر جهان هستند.
ما شاهد بودیم خلقهای عرب چگونه به پا خاستند. دیدیم که رفتن حکام مستبد تروریستی مانند بن علی و مبارک چه امیدهای بزرگی در دلها آفرید. فردا شاهد رفتن قذافی خواهیم بود. فردا شاهد رفتن دیگر کسانی خواهیم بود که امروز دارند مردمشان را کشتار می کنند. این را هم میدانیم که ملایان ایران هم فردا خواهند رفت. پس از همین امروز کشتار مردم اشرف را متوقف کنید. ما همه مسئول هستیم. باید به تروریست نامیدن مبارزین مقاومت پایان دهیم و با تمام قوا از ملت بزرگ ایران حمایت کنیم که قطعاً روزی آزادی و جایگاه حقه خود در میان تمام ملتهای جهان که توانستند خود را از بند تروریسم و سرکوب رها سازند، به دست خواهد آورد.
پاینده باد مردم ایران.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر